30. Calvary van Saint George
Het is gedateerd 1756 en is gemaakt van plaatselijke steen. Het bestaat uit een vierkante schacht met gevouwen randen, rustend op een altaartafel. De verbrede basis van de schacht is versierd met het bekende tafereel van Sint Joris die de draak doodt. Oorspronkelijk werd de schacht bekroond door een kapiteel. Rond 1925 werd dit kapiteel, dat een grote gleuf had, vervangen door een stenen kruis versierd met een bloemmotief. Dit kruis moet ongetwijfeld worden geplaatst in de categorie van rechtvaardigheidskruisen, of Beaumontkruisen. Het "Recht van Beaumont", dat in 1182 voor het eerst werd toegekend, was in 1383 in de Gaume wijdverbreid. Dit recht gaf de inwoners van een dorpsgemeenschap het recht over te gaan van de horige staat naar die van de burgerij, en elk jaar hun burgemeester en schepenen te kiezen. Beaumont Crosses", nog steeds "Vrijheidskruisen" genoemd, zijn overal in de Gaume opgericht. Sint Joris die de draak doodt, kan symbool staan voor de nieuwe gerechtigheid die het oude systeem verplettert.
31. Missie Kruis
Het is gelegen in de rue aux Haies en dateert van 1887 of 1897. In het verleden werd een kruis vaak geassocieerd met een boom of een bron. De Keltische en Romeinse gebruiken vergoddelijkten inderdaad deze heilige natuurelementen die de aarde met de hemel verbinden en de evangelisten van onze streken begrepen al snel dat het, in plaats van deze zeer oude heidense cultussen te ontwortelen, beter was ze te bedekken met een christelijke rite. De voorkeur ging uit naar de eik, de linde en de kastanje, soorten die van oudsher als heilzaam werden beschouwd. Een van de beroemdste bomen van België werd in 1954 niet ver hiervandaan geveld: de eerbiedwaardige linde van Dampicourt, die aan de voet van de kerktrappen staat.
32. ND des Champs bolder
Het werd in 1943 opgericht door de Jeunesse Agricole Catholique Féminine (JAC-F) van Dampicourt, waarvoor Agnès Gustin, onderwijzeres aan de vrije school, verantwoordelijk was. Van 1943 tot 1963 werd op 15 augustus na de avonddienst een processie georganiseerd, met een halte bij deze rustplaats. "Potale" is een Waalse term voor een kleine nis waarin een beeld van een heilige of de Maagd staat.
33. Standbeeld van het Heilig Hart
In het voorjaar van 1919 liet pastoor Meunier in de parochie een intekenlijst rondgaan waarin de gezinshoofden werden uitgenodigd hun wens kenbaar te maken om het dorp Dampicourt te wijden aan het Goddelijk Hart van Jezus en een monument ter ere van hem op te richten op het plein in Mathon. Deze lijst bevat 94 handtekeningen, d.w.z. bijna alle gezinshoofden. Het standbeeld werd opgericht en gezegend door Deken Brasseur, in aanwezigheid van vele priesters en de bevolking. Dit gietijzeren beeld werd gegoten in Vaucouleurs (Frankrijk), het meet 1,90 m.
34. André JOANNES-plaats
Gedenkteken ingehuldigd door de stad Rouvroy in december 1994 ter nagedachtenis van André JOANNES en zijn vrouw Marie JACQUEMIN. Dit monument herinnert aan de vrijgevigheid en de inzet van André en Marie voor de ontwikkeling, door middel van sport, van de jeugd van de stad.
35. Kerk van Sint Joris
De datum van de bouw van de eerste kerk van het dorp is niet bekend, maar men mag aannemen dat de inplanting ervan dateert van het begin van de Middeleeuwen, aangezien aan de rand van de Merovingische begraafplaats (4-5e eeuw) verschillende christelijke graven zijn ontdekt, waarnaar zij lijken te verwijzen.In 1839 is de bouwvalligheid van de kerk van dien aard dat het dringend wordt om grote reparaties uit te voeren. Voor de wederopbouw werd een nieuwe groeve geopend bij "La Ronde Table". Het was in deze groeve dat in 1864 de ontdekking van een reptiel uit het Jura, een plesiosaurus, opzien baarde. In 1842 werd de heropbouw voltooid en op 18 december 1842 werd de nieuwe kerk ingezegend door de deken van Virton.Vanuit het oogpunt van het erfgoed zijn verschillende zaken vermeldenswaard : Twee zeer oude grafstenen : - in zandsteen, die van Pierre Dulory, landheer en heer van Aigremont en Maton en van Agnes de Cugnon, zijn echtgenote (gestorven respectievelijk in 1579 en 1587).- De beelden, waarvan er één uitzonderlijk is : - een Maagd uit de 14e eeuw, in gotische stijl, die door kunsthistorici wordt beschouwd als "een zuster van de mooiste Maagden van Champagne, Vlaanderen, Luik of de Rijnstreek. ”. Er is niets bekend over de oorsprong ervan. Het is gebeeldhouwd in steen en bekleed met moderne polychromie - een beeld van Sint Joris uit de eerste helft van de 19e eeuw, in polychroom hout - de biechtstoel uit het einde van de 18e eeuw en de preekstoel uit het einde van de 19e eeuw staan op de lijst.
36. Oude gemengde school
In mei 1874 verwierf de gemeente Dampicourt de grond en de werkzaamheden werden in juli 1879 voltooid. Het moderne schoolcomplex omvat: een klaslokaal van 85 m2, een onderkomen voor de onderwijzer, een moestuin, het gemeentekantoor, een trouwzaal. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de school door de Duitsers omgebouwd tot ziekenboeg. In 1987 werd het gebouw gerestaureerd om dienst te doen als gemeentekantoor en lokalen voor het OCMW. Het werd ingehuldigd op 18 december 1988.
37. De pastorie
In de tweede helft van de 19e eeuw en tot het begin van de 20e eeuw bewoonde de familie d'Huart het vroegere kleine leengoed Aigremont, gelegen in Mathon. Op 22 november 1902 verkocht de barones de Bonhomme, weduwe van baron Félix d'Huart, de gebouwen van Aigremont Zuid aan de Franse zusters van de Visitatie. Zij bouwden een ruim huis voor hun kapelaan in 1907. Dit huis huisvestte een paar jaar geleden nog de dorpspastoor. De laatste bewoner was pater Champenois, parochiepriester van Dampicourt van 1959 tot 1993.
38. Sint-Annakapel
Er bestaat een kluizenaarswoning sinds het midden van de 17e eeuw: een kapel van Sainte-Anne werd waarschijnlijk opgericht ten tijde van de Grote Pest (1636). De hermitage van Sainte-Anne werd in 1794 door de revolutionairen verwoest. In 1841 werd aan de andere kant van de weg, tegenover de oude hermitage, een kapel herbouwd die in oktober 1924, omdat ze te klein was geworden voor het aantal gelovigen dat ze aantrok, opnieuw werd afgebroken en vervangen door de huidige, grotere kapel die in 1926 werd ingewijd. Vroeger was 26 juli een feestdag in Dampicourt: er werd die dag niet gewerkt. Vanaf 1926, de datum van de inzegening van het nieuwe gebouw, trok een processie met een groot aantal gelovigen van de kerk naar de kapel. Om veiligheidsredenen werd de processie in 1970 afgeschaft en werd de werkloosheid niet meer in acht genomen. Het beeld in de kapel is van het Trinitarische type en is gemaakt van polychroom hout.
In Beauregard
47. Beauregard Cross
Het herinnert aan een tragische dood. Op 31 oktober 1837 kwam Jean-Baptiste Lhommel terug van Florenville in een door paarden getrokken koets. Geschrokken van het kraaiengekrijs sloeg het paard op hol en gooide de koets in de sloot, de koetsier werd dood aangetroffen. Het oorspronkelijke kruis werd in 1940 vernield en in 1942 vervangen door een betonnen kruis.
Deze beschrijvingen zijn zichtbaar voor elk van de monumenten van het dorp.