Het erfgoed van Dampicourt

30. Saint Georges Golgota

Het dateert uit 1756 en is gemaakt van lokale steen. Het bestaat uit een vierkante schacht met gevouwen randen die op een altaartafel rust. De verbrede voet van de schacht is versierd met het bekende tafereel van Sint Joris die de draak verslaat. Oorspronkelijk werd de schacht bekroond door een kapiteel. Rond 1925 werd het kapiteel vervangen door een stenen kruis versierd met een bloemmotief. Dit kruis behoort waarschijnlijk tot de categorie van de gerechtigheidskruisen of Beaumontkruisen. Het "Recht van Beaumont" werd voor het eerst toegekend in 1182 en werd in 1383 wijdverspreid in de Gaume. Met dit recht konden de inwoners van een dorpsgemeenschap overgaan van een knechtstatus naar een burgerstatus en elk jaar hun burgemeester en schepenen kiezen. Overal in de Gaumestreek werden Beaumontkruisen opgericht, ook wel "vrijheidskruisen" genoemd. Sint Joris die de draak verslaat zou symbool kunnen staan voor de nieuwe gerechtigheid die het oude systeem verplettert.

31. Missie Kruis

Het bevindt zich in de rue aux Haies en dateert uit 1887 of 1897. Vroeger werd een kruis vaak geassocieerd met een boom of een bron. Keltische en Romeinse gebruiken vergoddelijkten deze heilige natuurlijke elementen die de aarde met de hemel verbonden. De evangelisten in onze streken beseften al snel dat het beter was om deze oude heidense cultussen te bedekken met een christelijke rite dan ze uit te roeien. De gekozen bomen waren eiken, linden en kastanjes, die van oudsher als heilzaam werden beschouwd. Een van de beroemdste bomen van België werd in 1954 niet ver van hier gekapt: de eerbiedwaardige nagellinde van Dampicourt aan de voet van de kerktrappen.

32. ND des Champs meerpaal

Het werd in 1943 opgericht door de Jeunesse Agricole Catholique Féminine (JAC-F) van Dampicourt, waarvoor Agnès Gustin, lerares aan de vrije school, verantwoordelijk was. Van 1943 tot 1963 werd er op 15 augustus na de avonddienst een processie georganiseerd met een stop bij deze rustplaats. "Potale' is een Waalse term voor een kleine nis waarin een beeld van een heilige of de Maagd Maria staat.

33. Standbeeld van het Heilig Hart

In de lente van 1919 verspreidde pastoor Abbé Meunier een intekenlijst in de parochie, waarin hij de gezinshoofden uitnodigde hun wens kenbaar te maken dat het dorp Dampicourt aan het Goddelijk Hart van Jezus zou worden toegewijd en dat er ter ere daarvan een monument op de Place de Mathon zou worden opgericht. De lijst bevatte 94 handtekeningen, bijna alle gezinshoofden. Het beeld werd opgericht en gezegend door deken Brasseur, in aanwezigheid van talrijke priesters en de plaatselijke bevolking. Dit gietijzeren standbeeld werd gegoten in Vaucouleurs (Frankrijk) en meet 1,90 m.

34. André JOANNESplein

Monument ingehuldigd door de gemeente Rouvroy in december 1994 ter nagedachtenis aan André JOANNES en zijn echtgenote Marie JACQUEMIN. Dit monument herdenkt de vrijgevigheid en inzet van André en Marie voor de ontwikkeling van de jeugd van de stad door middel van sport.

35. Kerk van Saint Georges

De bouwdatum van de eerste kerk van het dorp is niet bekend, maar het is waarschijnlijk dat deze in de vroege Middeleeuwen werd gebouwd, aangezien er verschillende christelijke graven zijn ontdekt aan de rand van het Merovingische kerkhof (4e-5e eeuw), die ze lijken te hebben gevolgd.In 1839 was de kerk zo vervallen dat grote reparaties dringend nodig waren. Voor de wederopbouw werd een nieuwe steengroeve geopend in "La Ronde Table". Het was in deze steengroeve dat in 1864 de ontdekking van een reptiel uit de Jura, een plesiosaurus, voor een sensatie zorgde. In 1842 was de heropbouw voltooid en op 18 december 1842 werd de nieuwe kerk gezegend door de deken van Virton.Twee zeer oude grafstenen:- in zandsteen, die van Pierre Dulory, Esquire en Heer van Aigremont en Maton, en Agnès de Cugnon, zijn vrouw (overleden in respectievelijk 1579 en 1587).- in zwart marmer, dat van gravin Marie Claire François de Suys, Vrouwe van Dampicourt, Montquintin en Couvreux.de beelden, waarvan er één uitzonderlijk is:- een 14de eeuwse Maagd, in gotische stijl, door kunsthistorici beschouwd als "een zuster van de mooiste Maagden van Champagne, Vlaanderen, Luik of het Rijnland. ". Er is niets bekend over de oorsprong. Een polychroom houten beeld van Sint Joris uit de eerste helft van de 19e eeuw. De biechtstoel uit het einde van de 18e eeuw en de preekstoel uit het einde van de 19e eeuw.

36. Voormalige gemengde school

In mei 1874 kocht de gemeente Dampicourt de grond en in juli 1879 waren de werkzaamheden voltooid. Het moderne schoolcomplex omvat een klaslokaal van 85 m2, accommodatie voor de leerkracht, een moestuin, het gemeentekantoor en een trouwzaal. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de school door de Duitsers omgebouwd tot ziekenboeg. In 1987 werd het gebouw gerestaureerd om dienst te doen als gemeentekantoor en lokalen voor het OCMW. Het werd ingehuldigd op 18 december 1988.

37. De pastorie

Tijdens de tweede helft van de 19e en het begin van de 20e eeuw bewoonde de familie d'Huart de voormalige kleine heerlijkheid Aigremont, gelegen in Mathon. Op 22 november 1902 verkocht barones de Bonhomme, weduwe van baron Félix d'Huart, de gebouwen van Aigremont-Zuid aan de Franse Zusters van de Visitatie. Zij lieten in 1907 een ruim huis bouwen voor hun kapelaan. Tot een paar jaar geleden bood dit huis onderdak aan de pastoor van het dorp. De laatste bewoner was Abbé Champenois, pastoor van Dampicourt van 1959 tot 1993.

38. Kapel Sainte-Anne

Er bestaat al een kluizenaarswoning sinds het midden van de 17e eeuw: een kapel van Sainte-Anne werd waarschijnlijk gebouwd ten tijde van de Grote Pest (1636). De hermitage Sainte-Anne werd in 1794 verwoest door de revolutionairen. In 1841 werd er een kapel heropgebouwd aan de overkant van de weg, tegenover de oude hermitage. In oktober 1924 werd ze opnieuw afgebroken omdat ze te klein was geworden voor het aantal gelovigen en vervangen door de huidige, grotere kapel die in 1926 werd ingewijd.26 Juli was vroeger een feestdag in Dampicourt: op die dag werd er niet gewerkt. Vanaf 1926, de datum van de inzegening van het nieuwe gebouw, vond er een processie plaats met een groot aantal gelovigen van de kerk naar de kapel. Om veiligheidsredenen werd de processie in 1970 stopgezet en werd de werkloosheid niet meer in acht genomen. Het beeld in de kapel is van het Trinitarische type en is gemaakt van polychroom hout.

In Beauregard
47. Kruis van Beauregard

Het herinnert aan een tragische dood. Op 31 oktober 1837 keerde Jean-Baptiste Lhommel terug van Florenville in een koets die door een paard werd getrokken. Geschrokken van het kraaiengekraai sloeg het paard op hol en gooide de koets in de greppel, waar de koetsier dood werd aangetroffen. Het oorspronkelijke kruis werd in 1940 vernield en in 1942 vervangen door een betonnen kruis.

Deze beschrijvingen zijn te zien voor elk monument in het dorp.