21. Saint Roch Fontein
Volgens de legende werd St. Roch, die door Harnoncourt trok in een tijd van epidemie, getroffen door de pest. Hij waste zich in het water van de bron, werd genezen en deelde een wonderbaarlijke deugd aan het water van de bron mee. Dit volksgeloof is des te sterker omdat Harnoncourt altijd gespaard is gebleven van de pest, ook de pest van 1636, die de streek niettemin decimeerde. Het feest van St. Roch werd gevierd op de avond van 15 augustus in de openbare fonteinruimte. Het eerste washuis werd in 1911 afgebroken, het tweede in het begin van de jaren 1960. Vandaag troont het standbeeld van Sint Roch op de nieuwe fontein, het werk van de beeldhouwer Fernand Tomasi en gebouwd op de plaats van het oude washuis in 1976. Op het fronton van het bekken staat een gestileerde voorstelling van de inwoners van Harnoncourt die in tijden van epidemieën drinkwater brengen naar de inwoners van Saint-Mard.
22. Oude school
In 1828 werd deze school gebouwd door Louis Hubert de la Fontaine graaf van Harnoncourt (jaar C d H ). In 1866 bezochten 20 jongens en 20 meisjes de school. Daarna was het achtereenvolgens het gemeentehuis van Harnoncourt tot 1-1-1977, datum van de fusie van de gemeenten, daarna het gemeentehuis van Rouvroy, de fusiegemeente tot 1988. Het herbergt nu de gemeentelijke speelgoedbibliotheek.
23. Oude school
In 1877 besloot de gemeenteraad tot de bouw van een grotere school. Het gebouw werd voltooid in 1881. Waarom een klokkentoren? Omdat de kerk van Rouvroy ver van Harnoncourt lag, was het de klokkentoren van de school die "het overnam" om de gelovigen naar de mis te roepen en soms de brandweer in geval van brand.
24. Paquis Cross
De oorsprong van dit kruis gaat terug tot de emancipatie van Harnoncourt onder de wet van Beaumont op 1 oktober 1369. Deze emancipatie werd bekroond met gemeenschappelijke weiden (pâquis) die begrensd werden door de Mersan, de velden van Prieur, de Ton, de Romeinse weg van Mageroux en de seigneuriale gronden in het noorden. Dit kruis moet dus worden beschouwd als een "Vrijheidskruis" of "Beaumontkruis", opgericht ter herinnering aan de toekenning door de heer van de plaats van concessies en rechten aan de inwoners.
25. Saussus Kruis
Smeedijzeren kruis met een wit geschilderde Christus. Langs de rivier de Ton werden vroeger wilgen gekweekt (worst) voor vlechtwerk. Een andere mogelijke oorsprong van de naam: in 1774 exploiteerde Henri Sauci, burger van Saint-Mard, de wilgenteelt langs de Ton in de omgeving van dit kruis. Later zou de naam Sauci evolueren in Saussus. In de buurt van dit kruis liep vroeger een pad naar de molen Radru. Dit pad is nu verdwenen. Het werd tijdens de Franse Revolutie door burgemeester Philippe Herman verwijderd.
Deze beschrijvingen zijn zichtbaar voor elk van de monumenten van het dorp.