Domaine de Maître Picus, de naam van de eigenaar van een Gallo-Romeinse site gevonden in de straten van het dorp, is de etymologie van Dampicourt.
De Merovingen lieten hier hun visitekaartje achter, dat werd ontdekt tijdens de opgraving van een begraafplaats in de buurt van de huidige kerk.
Karel V verdeelde het dorp in twee districten: de Dampicourtois en de Mathonais.
In het midden van de 20e eeuw fuseerden de gemeente Dampicourt en de gemeente Mathon tot één geheel onder de naam "Commune de Dampicourt".
Aan de hand van een kroniek van de geschiedenis van Dampicourt en Mathon vertelt Bernard Joannes over de politieke en religieuze gebeurtenissen, de inwoners, de belangrijke gebeurtenissen, de oorlogen, alle grote en kleine momenten die de huidige levensstijl en het erfgoed van het dorp hebben gevormd.
Hij beschrijft de oorsprong van het dorp, de geschiedenis van de kastelen van Aigremont, de versterkte huizen, het klooster van Visitandines, de Oblaten, de kerk van Saint Georges, het leven van het patronaat, de oude broederschappen, sport in het dorp, de ijzermijnen, de molen van Mathon, Beauregard, de ontdekking van een plesiosaurus, dokter Jean-Baptiste Lalangue, de hermitage van Sainte Anne, lokale folklore zoals het wegen van meisjes, onderwijs, enz.
Een eclectische reis door de tijd, waarin zowel de beste momenten van het leven als de collectieve beproevingen uit het verleden worden vastgelegd.
Een must om te lezen, om jezelf te ontdekken als bewoner van een plek die gevormd is door onze voorouders.
Het wegen van de meisjes: Hoe grappig het ook klinkt, vroeger was het mode om de "witte mutsen" in mei te wegen. De mosterds deden al mee. Schoolkinderen spraken over niets anders. Jonge mannen zochten hun kans en je zag zelfs drie mannen van dezelfde leeftijd afspreken om een of andere vrouw te wegen. De kleine meisjes, de maagden, de huwbare dochters kwamen allemaal aan de beurt en slechts weinigen ontsnapten. En het mooiste van het spel was dat de meest hooghartige, de meest nukkige en de meest onverdraagzame het eerst aan de beurt was. "Oh jee! We kregen haar niet gemakkelijk te pakken, maar we kregen haar toch te pakken! Ze heeft veel woede! Uit de pen van Honoré Simon, geboren in dampicourt in 1875.
ref "Et si Dampicourt et Mathon m'étaient contés...", Bernard Joannes, Les éditions de la Joyeuserie 2005, 328 pagina's, 423 g, prijs 15 €, formaat 14 × 20 × 2 cm, verzendkosten 5 €.