"Het is een rustgevend dorp in de stijl van velden en bossen waar de diepe harmonie tussen Mens en Aarde doorschemert".
Op de top van een heuvel op 324 meter hoogte wonen ongeveer veertig inwoners in een uitzonderlijke omgeving. Het dorp wordt gekenmerkt door een monumentale groepering, ongebruikelijk in onze regio, op het kruispunt van vier kronkelende wegen die vanuit de valleien omhoog leiden.
Op de top staan de ruïnes van een feodaal kasteel waar Monseigneur de Hontheim zich in 1760 terugtrok. Hij was onderbisschop van Trier en werd door Rome veroordeeld na de publicatie van een boek waarin hij de almacht van de paus over de lokale kerken in twijfel trok.
Dit trapeziumvormige middeleeuwse gebouw werd geflankeerd door vier hoektorens, waarvan er nog maar twee over zijn.
De buitenmuren waren omringd door diepe grachten die gevoed werden door bronnen die langs de noordoostelijke kant liepen. Een deel van deze gracht bestaat vandaag de dag nog steeds. Een brede zuidoostelijke gracht werd aangelegd en vervolgens opgevuld. In de loop van zijn geschiedenis had het kasteel te lijden onder vijf of zes belegeringen en branden.
Het heerlijkhedencomplex omvat ook een boerderij en een duiventil uit de 17e eeuw. Het is dus mogelijk om van de "hoge binnenplaats" naar de "lage binnenplaats" te gaan.
DeRomaanse kerk Saint-Quentin dateert uit de 10e eeuw en heeft middeleeuwse kenmerken. Het kale gebouw is hoger dan de andere gebouwen in het gehucht. De toren, die geen klokkentoren heeft, is naar het dorp gericht, als een beschermend schild, terwijl het koor naar Jeruzalem is gericht. Het gebouw werd beïnvloed door de gotische stijl voordat het in de 17e eeuw grondig werd gerenoveerd.
Binnen is de grafsteen van de eerder genoemde bisschop Jean Nicolas de Hontheim. Er is ook een 16e-eeuwse gotische zandstenen pilaar, 18e-eeuwse koorstoelen en drie 17e-eeuwse polychrome houten beelden: Sint Scholastica, aangeroepen om stuiptrekkingen bij kinderen af te weren, Sint Roch, beschermer tegen de pest, en Sint Donat, die hevige stormen zou afweren.
Op het plein staat de tiendenboerderij, gebouwd in 1765, die oorspronkelijk werd gebruikt om de belasting van de geestelijkheid op de landbouwoogsten te innen. In de 19e eeuw werd het de dorpsschool.
Het Musée Gaumais in Virton veranderde het in een regionaal museum over het plattelandsleven. Het witgekalkte stenen gebouw van drie verdiepingen is een mooi voorbeeld van traditionele Gaumse architectuur.
Het herbergt een verzameling huishoudelijke gebruiksvoorwerpen, traditionele gereedschappen en klassieke meubels in een ongerepte omgeving.
Open: dagelijks van 14 tot 18 uur in juli en augustus. Het hele jaar door op afspraak (groepen van minimaal 15 personen). Informatie van het Musée Gaumais de Virton: Telefoon: 00 32 (0)63/57.03.15 fax: 00 32 (0)63/57.69.42.
Vanaf de achterkant van de kerk, vanaf het vredige kerkhof, heb je een prachtig uitzicht op het Gaelic platteland.
