"Het is een rustgevend dorp in de weg van velden en bossen waar de diepe overeenstemming tussen mens en aarde zich openbaart"
Op de top van een terp op 324 m hoogte wonen een veertigtal inwoners op een uitzonderlijke plek. Het dorp wordt gekenmerkt door een voor onze streek ongebruikelijke monumentale groepering, het punt waar vier kronkelige wegen samenkomen die de valleien in gaan.
Op de top van de heuvel staan de ruïnes van een feodaal kasteel waar bisschop de Hontheim zich in 1760 terugtrok. Hij was onderbisschop van Trier en werd door Rome veroordeeld na de publicatie van een boek waarin de macht van de paus over de plaatselijke kerken in twijfel werd getrokken.
Dit trapeziumvormige middeleeuwse gebouw werd geflankeerd door vier hoektorens, waarvan er nog slechts twee over zijn.
De buitenmuren werden begrensd door diepe grachten die gevoed werden door bronnen die aan de noordoostzijde stroomden: de gracht. Een deel ervan staat er nu nog. Een grote zuidoostelijke greppel werd begonnen en vervolgens gedempt. Dit kasteel heeft in zijn geschiedenis vijf tot zes belegeringen en branden moeten doorstaan.
Het heerlijkhedencomplex omvat ook een boerderij en een oude duiventil uit de 17e eeuw. We gaan dus over van de "hoge rechtbank" naar de "lage rechtbank".
Deromaanse kerk Saint-Quentin, die dateert uit de 10e eeuw, heeft middeleeuwse kenmerken. Het kraakpand is hoger dan de andere gebouwen van het gehucht. De toren zonder klokkentoren is naar het dorp gericht, als een bescherming, en het koor is naar Jeruzalem gericht. Het gebouw werd beïnvloed door de gotische stijl voordat het in de 17e eeuw ingrijpend werd verbouwd.
Binnen ligt de grafsteen van de eerder genoemde bisschop Jean Nicolas de Hontheim. Er zijn ook een 16e-eeuwse gotische zandstenen stoup, 18e-eeuwse stalletjes en drie 17e-eeuwse polychrome houten beelden te zien: de heilige Scholastica die wordt aangeroepen tegen stuiptrekkingen van kinderen, de heilige Roch als beschermer tegen de pest en de heilige Donat, die hevige stormen zou afweren.
De in 1765 gebouwde tiendenboerderij op het plein werd oorspronkelijk gebruikt om de belasting op landbouwgewassen van de geestelijkheid te innen. In de 19e eeuw werd het de dorpsschool.
Het Musée Gaumais in Virton heeft het omgevormd tot een regionaal museum over het plattelandsleven. Het driehoekige gebouw van gekalkte steen getuigt van de traditionele architectuur in Gaume.
Het herbergt een verzameling van huishoudelijke gebruiksvoorwerpen, traditioneel gereedschap en klassiek meubilair in een bewaard gebleven habitat.
Open : elke dag van 14 tot 18 uur in juli en augustus. Het hele jaar door op afspraak (groepen van minimaal 15 personen). Inlichtingen bij het Musée Gaumais de Virton: Telefoon: 00 32 (0)63/57.03.15 fax: 00 32 (0)63/57.69.42.
Vanaf de achterkant van de kerk, vanaf het vredige kerkhof, heeft u een prachtig uitzicht op het Gaelic platteland.
