26. Notre-Dame de Beauraing
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Abbé Vivinus, de pastoor van Rouvroy, bezorgd dat niet al zijn parochianen naar huis zouden kunnen terugkeren na de evacuatie van 40 mei. Hij beloofde een kapel te bouwen als iedereen veilig en wel naar huis zou terugkeren. Zijn wens werd ingewilligd. Gezien de beperkingen in de naoorlogse periode kon Abbé Vivinus zijn belofte pas in 1954 inlossen: het was tijdens het Mariajaar dat hij dit monument in lokale steen oprichtte, gewijd aan Notre-Dame de Beauraing.
27. Kerk van Rouvroy
Er is weinig bekend over het vroegste kerkgebouw in Rouvroy, maar we weten wel dat er al in het begin van de 12e eeuw een kerk werd gebouwd, die waarschijnlijk rond 1709 werd herbouwd of in ieder geval vergroot. Het enige overblijfsel uit deze periode is de klokkentoren met daarop een barokke torenspits die een van de elegantste in de Gaumestreek is. In 1856 verwoestte een ernstige brand bijna het hele gebouw, behalve de toren en de klokkentoren, die uit de vlammen werden gered. Het huidige portaal wordt bekroond door een stenen Sint Martinus te paard en draagt het jaartal 1709, waarschijnlijk de datum waarop de kerk werd verbouwd. Boven het beeld is een drielobbige boog, de decoratieve overblijfselen van een eerdere constructie. Binnen is er een doopvont uit de 12e eeuw, de overblijfselen van een reeds bestaande Romaanse kerk, de grafsteen van de pastoor Jean Layon, die in 1727 overleed, en het luxueuze zwartmarmeren en albasten monument voor Joseph Louis Mathieu de la Fontaine, burggraaf van Harnoncourt, generaal die het bevel voerde over een Oostenrijks cavalerieregiment, die in 1816 in Harnoncourt overleed.
28. Kruis van Meineed, Herinnering of Lompré
Een bronzen kruis, gewapend met een witgeschilderde Christus. Volgens de legende vertrok tijdens de Napoleontische oorlogen een man genaamd Noël de Harnoncourt om zijn roeping te vervullen. Hij beloofde een calvarieberg op te richten in Lompré als hij veilig zou terugkeren. Na vele gevaren keerde hij terug, maar hij verzuimde zijn belofte. Hij stierf met zijn meineed. Zijn geest keerde terug om zijn erfgenamen te kwellen en hen te smeken de calvarieberg op te richten die hij tijdens zijn leven had verzuimd te bouwen. Om vrede te krijgen, of om de geest van hun voorvader terug te geven, richtten de erfgenamen dit kruis op.
29. Lagarmiet stele
Deze lokale kalkstenen stele herdenkt een tragisch incident dat plaatsvond tijdens een overstroming van de Ton op 5 november 1836. De jonge Jean-Baptiste Lagarmite, 22 jaar oud, werd meegesleurd door het woeste water toen hij de doorwaadbare plaats probeerde over te steken. Hij probeerde Harnoncourt te bereiken toen de rivier hoog stond, maar zijn wagen werd meegesleurd en hij kon zichzelf niet bevrijden. Hij schreeuwde zijn biecht uit naar de pastoor van Rouvroy, die hem samen met andere dorpelingen te hulp was geschoten, maar zijn pogingen om hem te redden waren tevergeefs.
Deze beschrijvingen zijn te zien voor elk monument in het dorp.